De laatste avond in Mexico overkwam me ook weer het een en ander; je ziet hier heel veel paard en ruiters ook nog functioneel; dus die met 4 man ter paard een kudde koeien aan het verplaatsen zijn. Er kwam een hele groep op paard aan in het restaurant om wat te eten en te drinken. Raakte er mee aan de praat en vertelde dat ik liever op mijn stalen ros zit. Zij vonden dit onzin en op een echt paard dat was veel leuker. Heb heel mijn leven al schrik van paarden, er zit geen stuur en geen rem op en ze zijn zo groot. Maar.... zij hadden een zéér mak paard bij en daar kon ik makkelijk een ritje op maken en omdat ik al een fles of wat corona in mijn giel had liet ik mij nog op kloten ook nog. Zij hielpen mij mee op het paard. Ik had nog maar een voet in de stijgbeugel, begon dat paard al spontaan te galopperen en schoof ik over dat zadel heen en weer, vol angst probeer ik me aan de manen van het paard vast te grijpen maar dat lukte me niet. Ik probeerde zijn nek vast te houden maar daar door kwam ik met een zwaai onder het paard te hangen. Vol energie galoppeert hij nog verder ook, blijkbaar niet gevoelig voor de benarde situatie waar in ik zat.... Uiteindelijk liet ik maar los, hopende op de grond te vallen, maar mijn voet bleef in de stijgbeugel vastzitten waardoor ik in een dramatische houding terecht kwam en mijn hoofd enkele keren botsend tegen de grond kwam. Ik stond echt op het punt om flauw te vallen tot dat wonder boven wonder de eigenaar van de paardjesmolen de molen stil zette.

Maandagmorgen was ik weer vroeg op en nu gelukkig geen mist wel bewolking, had info dat ik beter niet over Ciudad Victoria kon rijden, er was een goed alternatief en nog stuk korter ook nog. Wel alles 2 baans maar goed asfalt. En inderdaad, en rustig op deze weg. Mijn ontbijt was weer genieten; in een dorp van 2 x niks werden er voor mij eieren gebakken met ham, uien en tomaat, er werd brood geroosterd en grote kop thee en grote fles cola voor onderweg. Werd nog 2 x spontaan aangesproken door voorbijgangers die praatje kwamen maken, en dan mijn laatst stuk tot Matamoros aan de grens. Bij de grens moest ik nog een keer tol betalen om over een brugje van niks te mogen en 200 meter verder stond in bij de Amerikaanse douane. Snapte er helemaal niks van dat ik de Mexicaanse douane gemist had, maar die is er ook helemaal niet, hoe krijg ik dan mijn 200 Dollar borg terug? Dan had je voor de brug je motor moeten parkeren en de weg oversteken, want er is alleen maar inkomst controle om van iedereen borg te ontvangen en de rest interesseert ze niet. Ben toch maar terug gereden om mijn 200 Dollar op te halen, maar die kreeg ik niet mee, word achteraf via mijn credit-card in peso's terug gestort, ik ga het zien, weer tol betaald en ik was weer bij de Amerikanen. Was benieuwd of ik nog problemen ga krijgen, want ik heb nog een boete openstaan van 360 Dollar van 2008 toen ik met de plumber in het Yelowstone park een vrouw mij omliep (of was het andersom) Maar nee hoor geen probleem. Douane verloopt gemoedelijk vinger afdrukken, foto en klaar, mag 3 maanden in de USA blijven en voor mijn brommer helemaal niks als die binnen 12 maanden maar de USA uit is. In Brownsville zoek ik net buiten de stad een motel, 4 keer zo duur als in Mexico maar dan heb ik wel 2 king-size bedden. Ga naar de Wal-Mart om telefoon kaart en verzekering voor mijn brommer te kopen, telefoonkaart lukt wel maar verzekering niet. Eet nog wat junk-food , mis Mexico nu al. Sávonds nog maar eens contact proberen te leggen met transporteurs in Miami, heb ik onderweg óók al 3 keer gedaan maar geen reactie gekregen. Had van de firma Duckers meerdere adressen om mijn motor te verschepen en ik loop die nog eens door blijkt dat er ook een transporteur uit Houston bij zit. Mailtje gestuurd met de mededeling dat ik haast heb want ik zal Dinsdag al wel in Houston kunnen zijn, noteer hun adres je weet maar nooit!! Dinsdagmorgen ben ik vroeg onderweg tank voor het eerst weer eens Shell V-POWER , en goedkoper als 92 octaan in Mexico, dat zal mijn brommerke goed doen. Als ik s'middags stop om wat te eten heeft de transporteur uit Houston mij al gebeld, bel hem terug en hij kan mijn brommer voor 350 Dollar naar Rotterdam verschepen, komt nog wat bij voor aanhanger, hij geeft mij het adres van magazijn en ik als een speer naar Houston. Kwart voor 5 ben ik daar, om 5 uur gaan zij sluiten, dus krijg niet alles voor elkaar, maar laat mijn brommer wel daar. Met taxi naar motel wat zij voor mij al gereserveerd hebben. Contact met thuisfront dat ik eerder als gepland naar huis kom, scheelt mij 2500 Km rijden en 7 overnachtingen in Motels en goedkoop transport.

Alleen moet ik mijn ticket vanuit Miami verzetten vanuit Houston, blijkt dat KLM vanuit Houston ook rechtstreekse vlucht heeft naar Schiphol. Woensdagmorgen ik nog naar magazijn, blijkt dat zij een container hebben met 2 auto's naar Rotterdam en daar kan mijn brommer bij, zonder hem in te hoeven kratten, sloop mijn achterlichten van aanhanger zodat hij op zijn achterkant kan staan en minder plaats nodig heeft, copy van kenteken en klaar. Ons Drieka heeft ondertussen mijn ticket omgezet en ik kan Donderdag middag om 4 uur rechtstreeks naar Schiphol vliegen, waar ik dan Vrijdagmorgen rond half 8 uur land (7 uur tijdsverschil) Met de trein naar Eindhoven ben daar om 9.45 en ons Drieka staat al klaar, en om half 11 ben ik weer in EERSEL. Dus de verrassing is dat ik alweer in Eersel ben.

Al met al een mooie trip gehad, mijn brommerke heeft het fantastisch gedaan, staan nu 750.000 Km op de klok, alleen wat onderhoud gedaan. Slang overreden, hond tegen aanhanger, vogel tegen mijn helm zodat de klep kapot is, dit gebruik ik toch niet omdat ik nog steeds weiger om achter glas te gaan zitten. Aanhangertje onder pick-up. En niks verkeerd mee gemaakt.

Het zou wel eens mijn laatste grote trip geweest kunnen zijn, Midden-Amerika hoeft voor mij niet meer, niet omdat het tegen gevallen is, maar Zuid-Amerika is gewoon veel veiliger en leuker en geen sores met de grenzen. Weet niet wat de toekomst gaat brengen.

Allemaal bedankt voor het medeleven en leuke reacties

Er volgen nog wat foto's en dan is het KLAAR

Tonyfromthefields