Ik zat in Rosario op de overdracht van de auto te wachten, eerst zouden ze met de bus komen en vroeg in de morgen hier zijn. Maar het werd toch met de auto. Het was een 1000 KM rijdenvoor hen. Het werd toch weer13.00 uur voor ze, Leticia en haar man Sergio, hier waren. Eerst maar eens naar een notaris om de koop te registreren, maar geen enkele notaris wou er aan meewerken omdat dit zo illegaal is als het maar kan. We kwamen als laatste bij een louche notaris uit die enkele uren praktijk hield in een achterbuurt hotel waar de kamers per uur werden verhuurd maar zelfs die waagde zich er niet aan, hij wou desnoods onder ede verklaren dat ik een meisje was van 14 jaar maar de auto registreren onder geen enkele voorwaarde. Zag de bui hangen dat er van de verkoop niks terecht zou komen maar zij wouden hem toch héél graag hebben. Toen wilde ze de helft betalen en als ik latermet de rally bij hun in de buurt was de andere helft als de auto tenminste niet in beslag genomen was maar daar voelde ik niks voor.

Tenslotte werd er een contract op gesteld met copy van mijn paspoort en verklaring dat ik als journalist de dakar volg en zij de auto voor mij naar Mendoza rijden waar ik de auto ophaal om er mee naar Buenos-Aires terug te rijden. De motor en mijn aanhangertjeeruit en de 2000 Dollar in biljetten van 50 en 100 Argentijnsepesos betaald; 33 duizend in totaal. Ongeveer 10 CM dik pak geld. Had met Will en Eddy al afgesproken dat zij er een hele hoop van over zouden nemen en later dan Euro's op mijn rekening storten, hoefde zij niet te wisselen en ik was ze kwijt. Het was al wel tegen de avond en wou nog voor het donker naar Santa Fe rijden om er alvast wat aan mijn brommerke te wennen. In Sante Fe een brommer rijder aangesproken voor hotel en hij bracht mij naar een vriend van hem die Harley reed en een hotel had. Harley rijders onder elkaar is toch altijd een klik, kreeg 25% korting en zaten meteen aan de literse flessen bier, nog een pizza laten brengen en de avond kon niet meer stuk. Heel de nacht regen en s'morgens zag ik het echt niet zitten want de voorspelling was heel de dag regen. Toch maar aangereden en na 200 Km werd het toch wat lichter en droger, Op een plaats werden we door brandweer en politie door waterpartij geloodst om niet in de bermen te belanden. Na 600 KM in Resistencia hotel gezocht nadat er wat aan mijn elektra gewerkt was. Will en Eddy hadden hun auto nu ook door de douane en zouden heel de nacht door rijden om mij in te halen om samen naar Paraguay te rijden en een hotel zoeken.

Stond op vrijdag dus in Colinda met problemen aan elektra en Will en Eddy kwamen na telf contact naar hier en samen reden wij de grens over, nadat ik ze hun 4 CM zakgeld had gegeven ,naar Asansuon. Team de Rooy kwam met al hun wedsrtrijd trucks achter ons rijden, bleek dat zij op een cross terrein de laatste test gedaan hadden. Ik reed voorop wat ik niet had moeten doen want ik heb geen TOMTOM. Een van de trucks ,de laatste ,rijdt links de weg af en Eddy en Will erachteraan, bleek dat die truck nog een keer door een bos wou crossen en ik was hun dus kwijt na een KM kon ik draaien en reed terug zij hebben mij toen wel gezien maar ik hun niet, ben maar weer gedraaid en zij ook. Vroeg aan een automobilist of hij een hotel in het centrum wist en reed mij keurig voor naar het IBIS hotel waar nog enkele kamers vrij waren voor redelijke prijs.

Dacht dat ik hun niet meer zou vinden, maar ikwas net op mijn kamer of de huistelefoon ging, "He klootzak wilde ons kwijt"?, staanEddy n Willin een stad mer 4 miljoen inwoners bij het zelfde hotel als ik. Zij gingen direct naar het bivac en ikging drogen want had nog net een hoosbui mee gekregen. Heerlijke douche en airco. Heel het Toyota team zat in IBIS hotel behalve de rijders en navigators dus had meteen aanspraak met team van Loon die zijn eigen monteurs bij heeft. s'Avonds met Will en Eddy naar een bekende club hier maar viel voor mij tegen, wel mooie vrouwen maar alles te netjes, toch redelijk dronken geworden en redelijk laat naar bed. Will had in het bivac al een roadbook weten te bemachtingen, die zijn voor ons onmisbaar maar ook moeilijk om aan te komen. Had die van Will geleend om s'middags mijn route te maken als ik terug was van de Harley zaak. Had in hotel wat gegeten en was vanuit mijn kamer naar de motor geweest om mijn landkaarten op te halen toen ikmijn naam hoorde roepen. Het was Eric van Loon en Wouter Roozegaar,zijn navigator. Ik kan met die 2 altijd goed overweg en bij mij hebben ze eens andere buurt als over de rally. Gezellig zitten ouwehoeren over wat ik van plan was te gaan doen. Eric belooft mij persoonlijk dat hij een roadbook voor mij regelt. Wens ze nog veel succes en de beste wensen. s'Avonds komt een monteur van team van Loon het roadbook brengen en de groeten van Eric. Nee die hebben echt geen hekel aan mij zoals de meeste teamsmijn avonturen wel kunnen waarderen en bestwel respect voor mij hebben.

s'Avonds met Will en Eddy naar een Grill restaurant waar je onbeperkt vlees kunt eten, gelukkig was er nog net een tafel vrij en best leuke avond het nieuwe jaar ingeluid met de nodige alcohol voor mij dan toch. Will drinkt niks en Eddy een beetje wat ik dan compenseer. Zondagmorgen vertrek ik alvast de grens over om met de rijders op maandagdan naar Resistencia te rijden. Kan ik dan gewoon tussen in rijden dat is altijd leuk voor mij, rijdt tegen de avond dan richting Tucaman om de start van de special van dinsdagte zien.

Allemaal de beste wensenvoor het nieuwe jaar en een goede gezondheid.

Bedankt voor de reacties en tot over een paar dagen, want ga het druk krijgen opmijn manier en het is hier nu 39 graden dus afzien.

Heb ook nog bericht gekregen dat de auto veilig in Mendoza is.

Houdoe !Tonydelcampo