totomiam.reismee.nl

MIDDEN-aMERKA DEEL 2

WOENSDAG GUATEMALA

Weer vroeg uit bed en tot mijn verrassing stond er ontbijt kaar in de lobby. Het stelde wel niet zoveel voor maar, ik kijk niet zo nauw, voer is voer en hoef ik niet te stoppen. Ik heb mijn sprite en water niet betaald want receptie was nog niet bemand. Op mijn postduiven instinct richting oosten gaan rijden, weinig verkeer en rustige wijk. Boven op een heuvel kon ik een snelweg zien en ik erop af, naar het noorden gaan volgen. Bij een politiepost eens info gevraagd en ik zit goed, de weg blijven volgen dan kom je vanzelf bord San Pedro Sula tegen. Dit is een schitterend mooie nieuwe weg, ben benieuwd wat het gaat worden als ik van de ring af ben. Ik heb geluk, als ik de CA5 op ga nog steeds zéér goede asfalt. Als ik ga tanken word ik aangesproken door een perfect Engels sprekende man. Hello man; were are you going ? Wil dadelijk ergens linksaf naar Guatemala, maar weet nog niet waar. And than; dan wil ik naar Mexico. Man; dan moet je deze weg blijven volgen 350 KM perfect asfalt tot aan de Golf van Honduras, Pureto Cortes dan stuk terug naar het zuiden is een kleine grens overgang naar Guatemala. Ik neem de kaart erbij en inderdaad het klopt wat hij zegt. Maar dan moet ik in Guatemala stuk terug naar zuiden of door Belize rijden. Kies voor Belize omdat ik dan door dun bevolkt gebied rijd en geen last heb van het stadsverkeer. Het is een feest deze weg, wat een speeltuin, er liggen verschillende mooie cols in en weinig verkeer zodat ik met mijn bochten techniek (geleerd in de alpentoer) heel de weg kan gebruiken en er het gas redelijk opkan houden. Zit toch veel vrachtverkeer op de weg, blijkt dat die containers van Atlantische kant naar Caribische kant rijden, visa versa, hoeven de schepen niet door dure Panama kanaal en dit is een stuk noordelijker. En het blijft mooi om die grote trucks voorbij te ploffen. Als ik mijn lunch pak bij een benzine station praat ik een tijd met de eigenaar, een hele leuke vent en zijn personeel idem dito. Hier krijg je nog een halve literse fles cola met groot glas en ijs voor 0.50 cent bij je gebracht en voor 4 dollar heb je goed gegeten. Na de haven van Puerto Rico zit er geen vrachtverkeer meer op de weg en rijd ik het mooiste stuk van de dag. Rechts de golf van Honduras en links schitterende mooie huizen veel groen, veel vee, palmbomen, rivieren kortom alles wat het rijden mooi maakt. Midden in the middle of nowhere de grenspost geen ene moer te doen en je gelooft het niet binnen één minuut ben ik door immigratie en douane, die stonden buiten samen te buurten en pakten door loket hun stempel en krabbeltje en gratis, wensten mij een bon viaje. Waar is de immigratie en douane van Guatemala ? Over 5 KM immigratie en over 15 KM douane, vind dit wel raar. Maar het klopt, stop bij immigratie die met zu'n drieën buiten onder de boom zitten. Ik ouwehoer wat met hun, waar ik vandaan kom enz enz, dan vraag ik moet ik geen stempel ? Ja, bij onze collega binnen. Ik loop naar binnen de goede man staat op, geeft mij een hand en wenst mij welkom in Guatemala. Hij haalt mijn paspoort door de reader, stempeltje en krabbeltje en klaar. Buiten wensen ze mij nog een goede reis en ik ga op weg naar de douane. Deze was nog vriendelijker, hij komt mij buiten tegemoet en begroet mij in het Engels neemt mij mee naar binnen en bied mij een stoel aan. Wat zitten keuvelen en hij maakt mijn tijdelijke import in orde, ik moet wel 36 USD dollar betalen, maar dat is incl. 3 maanden verzekering. Hij heeft het druk want van morgen was er ook al een auto uit Costa Rica en dadelijk moet hij naar de bank om het geld gaan te storten. Hij geeft mij ook nog een goede tip: na Entre Rios links af de CA9 op en na 50 KM rechts af de CA13 nemen tot aan de tol brug. Net na de brug links en onder de brug door naar hotel Bruno wat heel mooi aan een haven ligt, kijk daar heb je wat aan. Als ik buiten kom ga ik in een stalletje wat eten of drinken want ik had al gezien dat daar een verschrikkelijk mooie vrouw zat. Ik krijg koude cocosmelk en de rest van de cocos noot en dat vind ik toch lekker en ze is ook nog eens een keer vriendelijk gezelschap.

Als ik bij de CA9 kom zit mij daar een partij vrachtverkeer, die sjouwen volgens mij containers van Puerto Barrios naar het zuiden, ze rijden stevig door dus ik besluit om er maar gewoon tussen te blijven en ga een 40 meter achter een truck rijden, zodat nog kan anticiperen op gaten en spoorvorming. Maar daar dachten de chauffeurs iets anders over. Ik had het bijna niet in de gaten maar een truck komt langs mij rijden en als hij mij half voorbij is gaat hij naar rechts zodat ik van het gas af moet en dat 5 x achter elkaar, als nr 6 komt geef ik gas bij en rijd het gat dicht zodat hij weer achter mij in moet voegen maar als ik weer wat afstand neem komt hij weer langs mij en ik weer gas erop.

Dit is afgelopen denk ik en ga links van mijn voorligger rijden om in te halen, bij een flauwe bocht naar rechts ga ik tegen de linker berm aan rijden zodat ik overzicht heb en blér in een keer alle 5 de trucks voorbij die mij ingehaald hebben. Heb de smaak te pakken en blijf bijna continue op de linker helft. Op een lange helling ga ik er vol gas wel een stuk of 10 in een ruk voorbij, voel mij weer in mijn element. De laatste 35 Km naar hotel zijn slecht, meer gaten als weg en ik denk waar ben ik aan begonnen en morgen moet ik deze weg nog 200 KM, moet mij nog eens goed bezinnen.

Hotel Bruno is mooi gelegen aan een groot meer; Lago de Izabal en er liggen een paar flinke bootjes, een grote open bar en er wordt mij meteen een fles bier aan geboden. Aan de bar zat een hoop volk, wel allemaal gepensioneerde Amerikanen, laat mij het bier goed smaken en voor dat ik naar mijn kamer ga heb ik al een fles of 8 in mijn giel zitten en heb ik de info dat ik morgen nog 30 Km mindere weg heb en daarna redelijk te rijden weg tot in Santa Elena en daarna tot in Belize zeer goede weg. Maar ik moet straks maar eens aan Jack vragen hoe het precies zit, want dat is de expért en gaat regelmatig naar Belize. Mooie kamer met groot gezamelijk balkon, hadden geen kamer beneden maar ze brengen mijn tas en een stoel meteen voor mij naar de kamer, waar ik 2 bedden heb maar die zal ik niet nodig hebben voor de special. Later weer naar de bar en eet een echt grote gegrilde vis. Jack is er ook en heeft al een stuk in zijn kraag en een vriendin van 40 jaar jonger. Maar ik vind Jack een beetje een eikel, een opschepper hij heeft een boot van meer dan One miljoen dollar and planty money en meer van da gezeik. Maar hij weet me wel te vertellen dat ik helemaal niet naar Belize hoef, maar van Santa Elena meteen langs een natuur reservaat af naar Mexico kan. Hij noemt zo uit zijn blote hoofd verschillende plaatsen op en na de grens kan ik in Tenosique een hotel nemen dat is een rustige en veilige stad. Later zit hij nog te bleren dat zijn vriendin wel bij hem blijft, want hij betaald alles voor haar, maar hij schenkt nul komma nul aandacht aan haar. Zij mag eten en drinken wat ze wil, hij betaald en om dat te demonstreren besteld hij een hele fles rum voor haar. Als die griet wat eigenwaarde had gehad en hetzelfde karakter als ik, had ze hem met die fles meteen al zijn tanden uit zijn bek geslagen. Ik lig eigenlijk veel te laat en met te veel bier op in mijn bedje, heb de airco niet nodig hier vlak aan het water.


DONDERDAG MEXICO

Ben toch voor 07.00 uur aan het rijden en het gaat best prima, voel mij goed na weer eens een avond door zakken. De 30 Km mindere weg vallen mee en later best goed om 80 Km per uur te rijden. Mooie omgeving en rustig op de weg, alleen veel verkeersdrempels die te pas en te onpas in de weg liggen. Ontbijt nog heel leuk in klein restaurantje; gebakken eieren met spek en brood, pannekoek, grote mok thee en 2 flessen cola voor 4 USD. Kijk, daar word ik vrolijk van. In Santa Elena gooi ik mijn tank vol want ik vermoed dat er verder weinig te krijgen zal zijn en informeer ik nog eens naar de toestand van de weg; perfect no problem. Heb er de vaart goed in zitten en heb eigenlijk tijd genoeg, alleen houd de weg op en krijg ik steenslag waar ik maar 30 Km per uur kan rijden. Ik denk een stukje kan gebeuren, maar het houd maar niet op. Na 25 Km staan er een paar veewagens die koeien aan het laden zijn, met bewapende bewakers erbij en vraag maar eens hoe het zit. Als je naar Mexico wilt had je in La Libertad rechts af gemoeten ! GVD, moet ik weer terug over die puinzooi, pak mijn kaart er eens bij en kom tot de ontdekking dat ik 60 KM terug moet.Nu heb ik opeens niet meer tijd genoeg en om in het donker Mexico in te gaan, zie ik ook niet zitten. Hobbel weer 25 Km door puinbak en in La Libertad had ik beter op moeten letten, stond duidelijk aan gegeven. De verkeersdrempels worden alleen maar erger, als je in een dorpje 50 mag rijden waarom leg je er dan 10 drempels neer waar je maar met 10 Km overheen kunt en niks geen waarschuwingsbord of andere kleur het is echt opletten geblazen. Bij een benzine station drink ik nog wat en laat mijn helm bril e.d. gewoon op de motor liggen er was toch niemand. Er stopt een flinke auto met wel 7 volwassenen en wat kinderen en die staan bij mijn motor te kijken. Ik houd ze goed in de gaten en als ze binnen komen begint er een meteen tegen mij te schelden op zijn Spaans; zo van kut Amerikaan en iets over Trump. Ik denk dat moet ik niet hebben en vlieg overeind en scheld hem meteen de huid vol dat ik een Hollander ben en niks met Amerika te maken heb. Hij verschiet duidelijk van mijn reactie en de rest kijkt mij ook schuw aan, je kunt wel afwachten tot ze met zu'n allen staan te schelden, maar dan krijg je ze niet meer terug in het hok, om het zo maar eens uit te drukken. Ze rekenen hun spullen af en ik denk als jullie dadelijk langs mijn motor lopen is het makkelijk om iet mee te schoepen en om nu naar buiten te gaan om mijn spullen te gaan halen is ook niet netjes, dus zuip snel mijn cola op en ben voor hun buiten. Zij rijden de andere kant op als ik.

Ben nog redelijk vroeg bij de grens, Guatemala uit stelt niks voor stempeltje, krabbeltje klaar. Dan op naar de Mexicanen. Immigratie duurt al wat langer doordat je weer briefjes in moet vullen, wat heb ik een hekel aan die onzin. Dan moet ik ook nog zelf in een schrift al mijn gegevens opschrijven, met de datum en ik zie dat erop 19 Februari nog een Duitser de grens gepasserd is en het is nu de 23, dus zo druk hebben ze het niet. Dan douane voor mijn brommer, dat werd een lijdensweg. 60 USD import betalen en 200 USD borg voor oude voertuigen tot 400 voor voertuigen jonger dan 10 jaar. De jongen die mij helpt is vriendelijk en correct daar lag het niet aan, maar hij snapte het niet zo goed. Op de permit moeten al mijn namen ingevuld worden en ik heet officieel Antonius Johannes Alphonzus Maria van der Heijden. Of zijn formulier is te klein of mijn naam te groot, maar mijn naam wordt niet kleiner en zijn formulier niet groter. Zeg dat hij mijn voorletters maar moet gebruiken die zijn toch niet belangrijk, nee hij gaat bellen en na een kwartier zijn ze eruit. Hij moet weer mijn creditcard hebben, vult alles weer in, maar mijn naam is nog te lang. Hij weer bellen en na 20 minuten weer mijn credit card en formulier invullen, nu alleen de voorletters en het werkt. Zegt die lul ook nog: je hebt geluk gehad dat ik je nog geholpen heb want om 5 uur sluiten wij en het is nu al half 6. Ik zeg maar niks meer maar ik kom wel in het donker rijden door die ambtenaar. 10 KM na de grens militaire controle, die waren serieus bezig. Moest eerst mijn brommer uitzetten, dan van mijn brommer afkomen, open je jas, ik mijn vestje open, wat heb je daarin en ik wil mijn portemonnee laten zien. No no, jas open houden en een andere militair komt mijn zakken leeghalen, die haalt mijn portemonnee en portefeuille uit mijn zak en stopt die ook weer terug. Nu mag ik mijn paspoort laten zien, komt nog een hond bij om alles te besnuffelen, mijn tassen uit de aanhanger en ik mag vertrekken. Rijd in het donker achter een auto aan naar Tenosique, waar ik rap een hotel vind "Luz de Luna " en die mijnheer is mij een partij vriendelijk, zou het dan toch waar zijn wat reizigers die in Mexico geweest zijn vertellen. Mexicanen zijn het vriendelijkste volk van Midden-Amerika. Ik verraad het alvast: het is echt waar. Ga de stad in om te pinnen, krijg van de eigenaar wat kleingeld mee voor de taxi en inderdaad wat een vriendelijk volk, je word overal aan gesproken. Alleen in restaurants hebben ze geen BIER. Ga wat van de hoofdstraat af wat meer de wijk in maar hier is het wel minder, maar voel mijn nergens bedreigd of ongemakkelijk en CORONA voor 1 dollar.


VRIJDAG MEXICO

In Mexico moet ik 2000 Km rijden, dus dat worden wat dagen meer, maar ik heb nu weer tijd genoeg na 1 week gas geven. Maar eigenlijk zit ik het liefst heel de dag op de brommer dan voel ik mij toch het fijnst. Ben toch weer vroeg aan het rijden en ik verbaas mij over de degelijkheid; er staan waarschuwingsborden bij de drempels, later blijkt dat dit toch niet altijd waar is, want ik maak een paar keer een vlucht, lijk wel een postduif. Mijn ontbijt pak ik in een klein restaurantje, dit is het hoogte punt van de dag. Ik wil aan een tafeltje gaan zitten maar de "familie zegt: kom er toch bij zitten". Oma zit er met een kruk en de bezum, dochter denk ik en wat klein kinderen. Allemaal handje geven, er liep een kip met kuikens rond en een haan die aandacht wou of hij moest mij niet (maar daar zal ik later meer over vertellen) en bleef maar herrie maken, totdat oma de bezum pakte en wat riep. Haan niet meer gehoord. We zaten te praten waar ik vandaan kwam, waar ik naar toe ging, waarom de krukken aan mijn aanhanger hingen. Ik zeg: maar eigenlijk kwam ik voor ontbijt. Nou: wat lust je ? Doe maar wat gebakken eieren met brood en ham. Zal ik eens eieren bakken op zijn Mexicaans, ?Ja dat is goed, maar niet heel pikant als het kan, Nee, nee een beetje zegt ze. Nou ik heb het geweten de vlammen sloegen er vanaf en volgens mij hoef ik de eerste week niet meer naar een homobar. Totale schade incl .thee en grote fles cola: 3 dollar. En oma liep zo kreupel als de zangeres zonder naam, met een kruk en de bezum en onder tussen de zaak "zuiver" houden. Zit nog na te genieten op mijn brommer als al het verkeer van de weg af moet voor een douanepost, zomaar ineens en spiksplinternieuw zo te zien. Ik kan makkelijk alle auto's voorbij plaats genoeg, maar ik moet weer apart, hoezo geen etnisch profileren. Als ik mijn brommer aan de kant zet, ligt er een soort herdershond voor en die vertrouw ik niet, heb in principe geen angst van honden. Maar deze kijkt mij heel lelijk aan en ligt wat te grommen. Moet mijn paspoort en permissie voor motor laten zien en mijn helm afzetten. Als ik klaar ben om te vertrekken start ik mijn brommer en de hond zit klaar zoals Dafne Schippers in de startblokken. Maar ik blijf staan, aanrijden zegt de douanier, nee want die hond gaat mij bijten. Doet niks, zegt hij. Dat zal wel maar ik rijd niet aan begrepen. Van wie is die hond, van mij! Dan doe hem maar aan de riem of een touw want ik rijd niet aan. Hij loopt naar zijn hond en commandeert hem wat, maar ik zie dat hij nog steeds startklaar zit. Als ik een stukje aanrijd springt hij meteen overeind en maar blaffen, hij heeft hem duidelijk niet onder controle. Denk als de hond dadelijk links van mij is, rijd ik aan daar mag hij wel een keer bijten zal hij harder verschieten als ik. Als hij links van mij is geef ik me een partij gas en ben weg maar hij zet de blaffend de achtervolging in. Bij een muur zet ik hem klem door er rakelings langs te rijden, dan zit hij weer rechts van mij en raak hem daar weer kwijt door rakelings auto's te passeren. Heb ik hem weer links maar heb ik het onder controle omdat ik alleen maar rechtuit hoef. Ik passeer de douane weer doordat we een S bocht gemaakt hebben en de douanier staat achter het hek te roepen dat ik moet stoppen of zijn hond, dat weet ik niet, maar ik rijd door. Heb hem zeker 5 Km mee genomen door hem constant te plagen door te roepen en mijn koppeling in te knijpen en flink gas te geven, als hij bekaf op het asfalt ligt rijd ik door. De volgende harley rijder zal een groot probleem hebben als die joekel er nog is.


Nu over de hanen, vroeger als menneke had ik van hanen niks gene bang. Bij ons thuis hadden we er, maar die waren redelijk mak. Wij woonden aan een doodlopend zandpad en wij moesten altijd bij Toon stront langs de kippenren en die had een grote bruine haan daar was hij zelf bang van. Als die los was, wat regelmatig voorkwam, durfden mijn zussen niet naar school of van school weer naar huis en dan was ik aan de beurt want ik hielp hem wel weer over de heg terug de ren in. Ik schupte hem of dook er boven op en gooide hem over de heg. Als hij los was en zag mij aankomen vloog hij uit zichzelf al terug de ren in. Bij Jo van Nunen, de slachter, hadden ze wel 1000 kippen en een hele bende hanen er tussen lopen. Als ik mijn vriendje, ook Toon, ging halen om naar school te gaan, liep ik gewoon door de ren bij hun achter naar binnen. Zij hadden mij al zo vaak gezegd dat ik dat niet moest doen omdat die hanen mij best aan konden vallen, maar ik vond dat best leuk om ze wat te mishandelen en ze lieten mij altijd met rust. Nu was ik met onze vadder een keer in Hoogeloon bij familie en deze had een hele grote haan. Hij vertelde heel trots tegen onze vadder dat er niemand bij die haan in de ren durfde te komen, want die sloeg met zijn sporen meteen heel je benen open. Onze vadder zei: dat zal wel mee vallen, want da menneke van mij neemt hem zo mee. Onze vadder riep mij en zei: Toon ik heb die haan gekocht, vang hem eens en zette mij over de omheining. Mijn familie in volle paniek, want dat was levens gevaarlijk. Ik meteen op die haan af om hem te vangen, hij kwam in volle vaart op mij af en ik dook er meteen boven op, pakte zijn poten en met mijn knieen in zijn nek doet hij niet zoveel meer. Dan trek je een vleugel naar achter en de ander naar voren en die haak je achter elkaar, dan kan hij niks meer, nog niet lopen. Marianne Thieme zal dit wel niet leuk vinden, maar het werkt wel. Dus ik met die haan in mijn handen naar onze vadder die lachte zich kapot en mijn familie snapte er niks van.


Heb er goed de sokken in zitten en na Villahermosa krijg ik 4 baans weg en nog van goede kwaliteit ook, alleen moet ik hier ook tol betalen en nog dubbel ook door mijn aanhanger. Dan zie ik nog een verschrikkelijk ongeluk; een auto zit tot aan de kofferbak onder een truck en het volk zit er nog in, geen prettig gezicht. De bewaking hier is nog heftiger als in Guatemala, ik zie bij een groot benzine station 2 bewakers met grote geweren bij de pompen staan en dan zit er nog een in een hut van zandzakken met een mitrailleur door een gleuf klaar om te schieten. Is dit nodig vraag ik ? Sinds wij hier zitten is er geen roof overval meer geweest, maar ja, dat snap ik. Rijd nog door naar Santa Cruz, als dat zo doorgaat ben ik zondagavond in de USA, maar dat hoeft nou ook weer niet.


ZATERDAG MEXICO

Mooie dag vandaag, veel 2 baans wegen en uitzicht over de oceaan. Ik pak mijn ontbijt in een paradijs en vriendelijke mensen hier. Mijn plan is om vandaag vroeg te stoppen en morgen laat aanrijden om wat aan mijn verslag te werken, of ergens 2 nachten blijven en een rustdag inlassen zie wel, net waar ik terecht kom. Krijg hier advies om tot voorbij Naranjos te rijden en daar hotel aan zee te pakken, het is daar rustig en niet te heet. In Poza Rica heb ik nog een aanvaring met pick-up die mijn aanhanger haaks achter mijn motor duwt en nog moppert dat ik niet opschiet, maar ik kan niet voort of terug zodat ik eerst mijn aanhanger met de hand uit zijn wielkuip moet trekken. Vandaag geen tol maar bij elke brug moet je dus betalen, auto's mogen zo door rijden en ik moet betalen omdat ik 3 assen heb, logisch toch. Vind een motel, best leuk en goedkoop met restaurant, waar al wat vrachtwagens voor de deur staan als buren. Besluit om alvast wat flessen bier te gaan halen en wat te gaan schrijven. Het bier hoef ik nu niet af te rekenen, doe dat vanavond maar na het eten. Als ik later ga eten valt het mij op dat iedereen de drank zonder iets te zeggen uit de koeling haalt. Als ik weer bier bestel zeggen ze; pak zelf maar en onthoud wat je gedronken hebt. Eet heel goed en kom met heel stel chauffeurs uit Guatemala in gesprek, die zijn met oude auto's vanuit Amerika op weg naar huis. Die rijden dus een auto en daar hangt met een triangel een andere auto achter. Ook hebben zij 4 schoolbussen bij en die zitten dus helemaal vol met de winkel van sinkel, wat een troep sjouwen die mee naar huis en achter die bus dus ook weer een auto die vol gestouwd is.


ZONDAG MEXICO

Ben op tijd uit mijn bed en het is dichte mist, ik ben blij dat ik niet vroeg hoef te rijden want dat was onmogelijk geweest. Wat onderhoud aan mijn brommer want na Medellín heb ik niks meer gedaan. De ontstekingspunten wat ruimer, ketting spannen, bougies zuiver maken, het was allemaal wel nodig. Bij het ontbijt word ik aan gesproken door een oude mevrouw, zij geeft mij een hand wenst mij goede morgen en waar ik vandaan kom enz enz . Mexicanen zijn echt fijne mensen en Mexico is een goedkoop land. Was met eten, mijn bier, ontbijt en kamer 30 USD doller kwijt. Besluit toch maar om wat te rijden vandaag, anders moet ik morgenvroeg eerst door 3 steden, Tampico, Ciudad Madero en Altamira. Nu op zondag is het niet druk en ben er redelijk vlot doorheen. Meteen na de steden pak ik een hotel waar op de parkeerplaats een hoop vrachtwagens staan, dus dat moet goed zijn. Heb maar dik 2 uur gereden vandaag. Werk wat aan mijn verslag en s'avonds in restaurant zit ik met een partij vrachtwagen chauffeurs aan tafel, weer een leuke avond met grote flessen Corona. Dit was mijn laatste dag in Mexico en het is mij 100% mee gevallen, veel fijne mensen ontmoet. Het beste van Midden-Amerika !


Weer allemaal bedankt voor de leuke reacties, en de grote verrassing komt de volgende keer.


Tony del campo

Reacties

Reacties

Jeanne Croijmans

Hoi Toon.

Ben nu al een tijdje je blog aan het volgen. Je schrijft boeiend en levendig! Kan me wel een beeld vormen van wat je allemaal meemaakt. Als ik het zo hoor, ben ik best een beetje jaloers. Geweldig om zo' n reis te maken. Ik heb je niet vanaf het begin gevolgd, maar waar ben je met je reiss begonnen? En hoe gaat het met Mieke ondertussen? Ik wens je nog veel reisplezier en pas goed op jezelf!????????

Pascal Giesen

Heeee Toon

Lees je verhalen iedere keer RESPECT hoor!
Maar met mijn scootmobiel toch allemaal niet te doen hahaha

Goede reis en ga je zien

Stan van Oss

Bedankt Toon, ik heb het weer met veel plezier gelezen, zeker dat verhaal van je over die laatste haan!
Groeten en 'goed gaan'; ik hoop dat de States je niet tegenvallen na het zuiden en midden van Amerika!

Henk Lammertink

Zo zie je maar je hoeft niet zo ver voor een avontuur als er maar een haan in de buurt is. Ik heb als jongen ook eens heel hard moeten lopen omdat ik een hitsige haan bij de hennen weghield maar toen zat de eigenaar me op de hielen. Mooie verhalen Toon.

Bart Lageweg

Dag Toon.
Bedankt voor het prachtige verslag. Je hebt behoorljk je best gedaan, wat een uitgebreid verslag. We hebben er van genoten. Toon we vragen ons af wanneer je weer in Nederland denkt terug te komen.
Mieke zal wel balen van het weer en zo langzamerhand wel richting Spanje willen vertrekken.
Goede reis en pas goed op. Groetjes uit Fryslân.

Toos en Ton.

Dit zijn mooie en boeiende verhalen. Je schrijft erg beeldend. Ik ben benieuwd naar de verassing.
Goede reis verder. Ton C.

joop olietank

Jawel een lekker dorstig verhaal! Het gaat goed daar,en nu de rest van de usa wakker brommen!

Olivia lugarda

Ik wil snel schrijven over een Krachtige Liefde spell Caster die me hielp toen ik een misverstand had met mijn echtgenoot die naar Gescheiden leidde, ik nam contact op met deze Krachtige spreider voor hulp en ik volg de stap die hij vraagt en binnen 48 uur belde mijn echtgenoot genaamd mij en verlangde naar mijn vergiffenis en dat hij niets liever wilde dan mij voor eeuwig in zijn armen te houden. Ik ben vervuld van zoveel vreugde en geluk dat ik drEobor heb gevonden, ik hoop dat jullie allemaal hier deze getuigenis van mij zullen vinden en je man terug zullen krijgen in slechts 72 uur. Hij deed een perfect werk voor mij. Ik ben zo blij en opgewonden, want terwijl ik dit getuigenis schrijf, is mijn man weer helemaal verliefd op me. Als er ergens een lichaam is dat moeilijkheden ondervindt en hulp nodig heeft, neem dan contact op met Dr. Edobor op zijn e-mail-ID edoborshirine@gmail.com en hij is klaar om u te helpen, ongeacht de situatie. Hier is zijn geldige e-mail ID: edoborshirine@gmail.com

Tamara van den Oosterhoff

Heb je gehoord van Lord Bubuza? Deze man is een genie, hij kan alles doen met zijn wonderbaarlijke spreuk. Mijn vriend was beledigend en bedrieg, ik hou zoveel van hem en wilde hem niet kwijtraken aan een ander, dus begon ik online hulp te zoeken toen ik getuigenissen tegenkwam van mensen die Heer Bubuza bedankten en prezen voor zijn hulp, dus ik neem contact met hem op onmiddellijk vertelde ik hem mijn situatie en hij beloofde me te helpen. Ik deed precies wat hij me had opgedragen en alles over vreemdgaan en beledigend gedrag van vriendjes veranderde ten goede, hij is nu zo lief en zorgzaam. Ik ben zo trots op Lord Bubuza. Heeft u een probleem met uw relatie? Neem contact met hem op voor hulp via WhatsApp: +1 505 569 0396 of via e-mail: lordbubuzamiraclework@hotmail.com

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!